مفهوم شیءگرایی را به راحت ترین شکل برای مخاطب تفسیر کردیم - وبلاگ تاج

به گزارش وبلاگ تاج، خبرنگاران- شی ءگرایی یک الگوی فکری در برنامه نویسی است و هیچ ارتباطی به یک زبان برنامه نویسی ندارد، بلکه مجموعه ای از مفاهیم مرتبطی است که از طریق زبان های بسیاری مثل جاوا، سی پلاس پلاس، پایتون، پی اچ پی و... پشتیبانی می گردد. برای موفقیت در هر زبانی شما باید تمامی مفاهیم برنامه نویسی شی ءگرا را به درستی درک کنید. در غیراینصورت نه تنها کدنویسی برایتان سخت می گردد، بلکه ارتباط با سازمان ها و شرکت های دولتی و خصوصی هم سخت و خسته کننده خواهد شد. با درک مفهوم شی ءگرایی در اصل قادر خواهید بود بدون مشکل با تمامی انسان ها ارتباط برقرار کنید، حتی می توانید یک زبان برنامه نویسی دیگر را هم فرا گیرید، چراکه فلسفه شی ءگرایی یک استاندارد جهانی است و در تمامی زبان های سطح بالا قابل استفاده خواهد بود. فلسفه شی ءگرایی در سرتاسر جهان یکسان است که باید ها و نباید ها را آموزش می دهد تا در نهایت شما بتوانید به بالاترین توانایی، در زمینه برنامه نویسی دست پیدا کنید.

کتاب فلسفه شی ءگرایی در برنامه نویسی جاوا به قلم حبیب الله محمدی و مهدی وند نوروز به تازگی از سوی انتشارات استاد شهریار منتشر شده است. به بهانه چاپ این کتاب با مهدی وند نوروز گفت وگویی داشته ایم که در ادامه می خوانید.

هدف اصلی از تألیف این اثر چه بوده و اساسا شی ءگرایی چه جایگاهی در برنامه نویسی جاوا دارد؟

برای اینکه یک خانه ساخته شود، باید قبل از سرهم کردن اسکلت خانه، نقشه آن خانه یا به عبارتی دیگر یک نقشه ساختمانی طراحی شود، یعنی مهم ترین عامل برای ساخت یک خانه با مفاهیم بنیادی که بنا و اساس کار را فراهم می نماید را محیا سازیم. درک مفاهیم پایه و بنیادی و درک هرچه بهتر مفهوم شی ءگرایی است که برنامه نویس در کنار یادگیری یک زبان و یادگیری سینتکس های آن زبان، قابلیت درک بهتر و بیشتر مفهوم شی ءگرایی را پیدا می نماید. در واقع در این کتاب سعی نموده ایم که برنامه نویس را بیشتر با مفهوم شی ءگرایی آشنا کنیم تا بتواند با درک بهتر به این موضوع بپردازد که این عمر باعث می شود تا برنامه نویس زبان جاوا را به نحو احسن یاد بگیرد.

برای مخاطبان از تاریخچه جاوا بگویید.

در سال 1990 سان مایکروسیستمز در حال توسعه نرم افزاری برای استفاده ابزارهای الکترونیکی بود که مسئولیت تیم را جیمز گاسلینگ برعهده گرفت که آن را پروژه green نامیدند. سال بعد تیم تصمیم گرفت که زبان جدید را OAK بنامند. در سال بعد تیم پروژه green زبان جدیدی را معرفی کرد که با ابزارهای مختلف خانگی و لمسی کار می کرد. در سال 1995 زبان OAK به JAVA تغییر نام پیدا کرد و توسط مایکروسافت و نت اسکیپ پشتیبانی شد و در سال 1996 دیگر java زبانی به صورت همه گیر چندمنظوره شناخته شده بود. در سال بعد این شرکت، نرم افزار رایگان این زبان را فراهم کرد و دیگران هم کاربردهای دیگری از این زبان مثل کامپایلر GNU برای جاوا یا OPENJDK را منتشر کردند. این زبان قسمت های بسیاری از گرامر خود را از C و ++C گرفته، اما دارای مدل شی ءگرایی ساده ای است و امکانات سطح پایین کمی دارد. کاربرد جاوا در کامپایل به صورت بایت کد است که صرفنظر از معماری و خصوصیات آن کامپیوتر، قابلیت اجرا روی تمامی ماشین های شبیه سازی جاوا را دارد.

این کتاب برای چه گروهی از مخاطبان مناسب است؟

این کتاب آموزشی برای مخاطبانی که می خواهند رشد سریعی در یادگیری زبان برنامه نویسی داشته باشند، مناسب است. این کتاب به ما این امکان را می دهد که ما نه تنها در زبان برنامه نویسی جاوا مهارت کسب کنیم، بلکه بتوانیم سایر زبان های سطح بالا که از مفهوم شی ءگرایی پشتیبانی می نمایند را ملموس تر کنیم.

مخاطبان این کتاب در خاتمه به چه سطح از برنامه نویسی دست پیدا می نمایند؟

مخاطبان پس از اتمام این کتاب به درک صحیح و نسبتا کامل از مفهوم شی ءگرایی دست پیدا می نمایند که این هدف اصلی ماست تا زمینه برنامه نویسی و پایه و اساس آن را برای مخاطبان فراهم کنیم. مخاطب پس از اتمام این کتاب با داشتن مهارت هایی که از این کتاب کسب نموده، می تواند در تصمیم گیری و مدیریت خطاها و حتی ساخت نقشه سازمانی یک برنامه بهتر عمل کند و یک برنامه منظم و مرتب با حداقل خطاها را ارائه دهد.

چه مدت طول می کشد تا کاربران توانایی کافی ساخت برنامه را داشته باشند؟

نمی توان زمان دقیقی بیان نمود، چراکه این موضوع به خود مخاطب برمی شود. اگر مخاطب هدف شفاف و برنامه دقیق کوتاه مدت یا بلندمدت داشته باشد، بی شک در کوتاه ترین زمان و با پشتکار خود می تواند بالاترین بازدهی را چه از نظر زمانی و چه از نظر یادگیری به دست آورد. ما تمامی پارامترهای لازم برای ارتباط و انس دریافت مخاطب با کتاب را استفاده نموده ایم تا مخاطب بتواند در کوتاه ترین زمان ممکن به نتیجه چشمگیری دست پیدا کند.

محتوای این کتاب چه تفاوتی با سایر کتاب های آموزشی دارد؟

طبیعتا هر کتاب از روش ها و نقشه های خاص خود برای انتقال اطلاعات به مخاطب استفاده می نماید. ما هم برای یادگیری هرچه بهتر مخاطب و تعامل پیدا کردن مخاطب با زبان برنامه نویسی جاوا، از متد ها و روش های معتبر استفاده کردیم. همین امر باعث شده تا کتاب خاص و منحصربه فردی را در اختیار مخاطبان و علاقه مندان زبان برنامه نویسی جاوا قرار دهیم.

توصیه شما برای علاقه مندان برنامه نویسی برای آغاز یک زبان چیست؟

در قدم اول باید با تکنولوژی های رایانه ای آشنایی پیدا نمایند که امروزه جهان به سمت رایانه ای شدن پیش می رود و این یک احتیاج است که خود را با تکنولوژی های رایانه ای وفق دهند. همچنین علاقه مندان به برنامه نویسی می توانند برای آغاز از یک زبان سطح بالا مانند جاوا، به سمت یادگیری پیش بروند و خود را در این زمینه تقویت نمایند.

این کتاب چه مباحثی را در خود گنجانده است؟

این کتاب از دو بخش تشکیل شده است. در بخش اول مخاطبان به آشنایی مفهوم شی ءگرایی می پردازند تا بتوانند به بهترین شکل این موضوع را درک نمایند. مفهوم شی ءگرایی بنیادی ترین و مهم ترین قسمت در زبان برنامه نویسی سطح بالا است که درک این موضوع مخاطب را آماده می نماید تا برنامه نویسی را به بهترین شکل ممکن یاد بگیرد و در بخش دوم یادگیری قوانین برنامه نویسی جاوا است که مخاطب پس از گذراندن بخش اول، ذهنیت الگوریتمی پیدا نموده و می تواند به مسائل با دید یک برنامه نویس ورود پیدا کند، چراکه ذهنش آماده سازی شده است.

ویژگی خاصی که این کتاب را با سایر کتاب های آموزشی متفاوت می نماید، چیست؟

در بخش عمده این کتاب به مفهوم اصلی یعنی فلسفه شی ءگرایی پرداخته شده است، چراکه در هر کاری زیربنای آن کار یا پایه های آن بسیار مهم است که محکم بنا شود. این ویژگی خاص کتاب است که در آن با نقشه ها و روش های خاص توانستیم مفهوم شی ءگرایی را به راحت ترین شکل ممکن برای مخاطب تفسیر نموده و به او القا کنیم.

سیستم آموزشی این کتاب برای ملموس شدن برنامه نویسی جاوا چگونه عمل می نماید؟

این کتاب برخلاف سایر کتاب های آموزشی سعی نموده که بیشتر با مخاطب صحبت کند و او را با انبوهی از کد های پیچیده تنها نگذارد. این بسیار حائز اهمیت است که در قدم اول چه مفاهیم و مباحثی را به مخاطب معرفی و آموزش دهیم، چراکه ممکن است مخاطب در همان مراحل اولیه شانه خالی کند و از آموزش منصرف شود. دانستن و یادگیری خوب است، ولی معرفی مفهوم پیچیده در ابتدای کار، مخاطب را خسته و ناامید می نماید، پس باید قدم های اول را بسیار با احتیاط برداشت و در مراحل اول در کنار مخاطبین شانه به شانه پیش رفت تا به حدی از توانایی برسند که کد های برنامه را خودشان تفسیر نمایند.

مخاطب چه قوانینی را برای یادگیری بهتر و دریافت نتیجه، باید رعایت کند؟

علاقه مندان باید در ابتدا مفهوم شی ءگرایی را درک نمایند و هیچ وقت نباید کدی حفظ نمایند، بلکه باید کد ها را درک نموده و برای خود تجزیه و تحلیل نمایند. این خود باعث می شود تا زبان برنامه نویسی از پیچیدگی خود خارج شده و برای مخاطبان گیرا و جذاب شود. قدم دوم رعایت سینتکس های برنامه نویسی است که مخاطبان در این کتاب یاد می گیرند که چگونه کد های تمیز و با کمترین خطا را بنویسند و سومین قدم که بسیار هم مهم است، جلوگیری از تکرار است که مخاطب یاد می گیرد که هیچ وقت با مکرر نوشتن کدها حجم آن ها را افزایش ندهد.