دوران کودکی چه ارتباطی با تنهایی افراد در سالمندی دارد؟ - وبلاگ تاج

به گزارش وبلاگ تاج، تنهایی یکی از موضوعاتی است که در دهه گذشته توجه زیادی را به خود جلب نموده است؛ چون معین شده که با بیماری در ارتباط است و با بالا رفتن سن بیشتر می گردد. تنهایی خطر ابتلا به مسائل روانی و جسمی را افزایش می دهد و با مرگ و میر و افزایش استفاده از مراقبت های بهداشتی مرتبط است.

یک مطالعه تازه که به تازگی به وسیله محققان اتریشی در نشریه PLOS ONE منتشر شده، نشان می دهد که شرایط زندگی در دوران کودکی، از جمله داشتن دوست و خواهر و برادر کمتر، روابط کم کیفیت با والدین، شرایط سلامتی نامطلوب و بزرگ شدن در خانواده فقیر، با افزایش نرخ تنهایی در سنین بالاتر ارتباط دارد.

در این مطالعه، محققان از داده های آنالیز سلامت، پیری و بازنشستگی در اروپا (SHARE) استفاده کردند که اطلاعات مربوط به سلامت، شرایط اجتماعی-اقتصادی، شرایط خانوادگی و شبکه های اجتماعی افراد 50 ساله و بالاتر را در سراسر اروپا جمع آوری می نماید.

محققان دریافتند که سلامتی اصلی ترین عامل مرتبط با تنهایی در سنین بالاتر است و 43/32 درصد بر این احساس تأثیر دارد. علاوه بر این، حمایت اجتماعی در سنین بالاتر 27/05 درصد، ویژگی های شخصیتی 10/42 درصد و شرایط زندگی در دوران کودکی 7/5 درصد مؤثر است.

با توجه به نتایج این مطالعه، شانس تنهایی در سن 50 سالگی و بعد از آن برای افرادی که در دوران کودکی تنها بوده و دوستی نداشتند در مقایسه با افراد دارای دوست 1/24 برابر، برای افرادی که با مادرشان رابطه نامناسب یا ضعیف داشتند در مقایسه با افرادی که رابطه مادری عالی داشتند 1/34 برابر و برای افرادی که در خانواده فقیر به جهان آمده بودند نسبت به افراد دارای خانواده ثروتمند 1/21 برابر بیشتر بود.

تنهایی در بین افراد دارای شخصیت روان رنجور بیشتر و در افرادی که امتیاز بالایی برای وظیفه شناسی، برون گرایی، سازگاری و صراحت کسب نموده بودند، کمتر بود. یافته های این مطالعه اهمیت شبکه های اجتماعی و حمایت در سنین بالاتر و بعلاوه نقش ویژگی های شخصیتی و شرایط دوران کودکی را تأیید می نماید. به اعتقاد محققان، مداخلات اولیه برای هدف قرار دادن تنهایی بسیار مهم هستند و مداخلاتی که به منظور افزایش حمایت اجتماعی انجام می شوند باید با همه تیپ های شخصیتی سازگار شوند.

این مطالعه همان طور که انتظار می رفت نشان داد که شرایط سلامتی و حمایت اجتماعی در سنین بالاتر دو عامل اصلی مرتبط با تنهایی در افراد بالای 50 سال هستند و ویژگی های شخصیتی و شرایط زندگی در دوران کودکی به طور قابل توجهی با تنهایی در مراحل بعدی زندگی ارتباط دارند. بنابراین، نقش شرایط دوران کودکی و مکانیسم هایی که ارتباط بین تنهایی در دوران کودکی و تنهایی در سال های بعدی زندگی را شرح می دهند، باید در تحقیقات آینده مورد توجه قرار گیرند.

با توجه به فرایند افزایش تنهایی در دوران کودکی و تأثیر همه گیری کووید-19 بر زندگی بچه ها، یافته های این مطالعه اهمیت مداخلات اولیه زندگی برای مقابله با تأثیر طولانی مدت تنهایی را تأیید می نماید.

این مطلب صرفا جنبه آموزش و اطلاع رسانی دارد. پیش از استفاده از توصیه های این مطلب حتما با پزشک متخصص مشورت کنید. برای اطلاعات بیشتر بیانیه برطرف مسؤولیت وبلاگ تاج مگ را بخوانید.

منبع: neurosciencenews